Wim den Herder (Voorschoten, 20 december 1983)

 

Wim den Herder heeft twee sterke kanten. Hij is een getalenteerd gitarist en een gedreven ondernemer. Al op 13-jarige leeftijd won hij de National Guitar Awards en versloeg daarbij alle volwassen gitaarvirtuozen met zijn snerpende bluessolo's. Vervolgens speelde hij rock, studeerde af bij de jazzafdeling van het conservatorium en richt zich momenteel vooral op de akoestische gitaar. Gitaarhelden als Harry Sacksioni en Tommy Emmanuel beschouwen Wim als een van de beste gitaristen van Nederland.

 

Guitar Academy
Als ondernemer is Wim de oprichter en de drijvende kracht achter de Guitar Academy, een gitaarschool die inmiddels vier vestigingen heeft met 250 leerlingen en die nog steeds groeit. Wims visie om een 'gitaarscène' te creëren in Amsterdam krijgt veel navolging: grote gitaristen als Stochelo Rosenberg, Harry Sacksioni en Eric Vaarzon Morel zijn langsgekomen om met Wim en andere talenten samen te spelen. Ook wereldster Tommy Emmanuel is een groot fan van de Guitar Academy en gaf een exclusieve workshop aan de leerlingen van de Guitar Academy. Centraal staat de filosofie dat je je eigen weg kiest, je hart volgt en daarbij elkaar stimuleert om het beste in jezelf naar boven te halen.

Wim den Herder Trio
Na Wims afstuderen aan het conservatorium nam hij met zijn funky jazztrio een professionele DVD op. Het trio speelde vervolgens op diverse jazzfestivals in Nederland en maakte indruk met energieke performances. Wim staat bekend om zijn fenomenale snelheid. Op youtube speelt hij een solo van de jazz-pianist Oscar Peterson noot voor noot mee: het filmpje werd wereldwijd bekeken en leverde Wim extra naamsbekendheid op. Momenteel richt hij zich meer op de akoestische gitaar. Hij ontwikkelde daarvoor een nieuwe techniek: Wimpicking.

Wimpicking
Wim speelt de bas en melodie met 1 plectrum. Hierdoor vallen meerdere partijen precies tussen elkaar in. De unieke Wimpicking-stijl doet daardoor denken aan een schilderij van Escher: de schildpad en de zwaan vullen elkaar precies aan, maar staan nooit precies op dezelfde plek. De techniek is als noodzaak ontstaan toen Harry Sacksioni Wim vroeg een solostuk te spelen. De composities in deze stijl zijn meeslepend en groovy. Het meest in het oog springende nummer is Karoshi, een stuk waarin Wim uitbeeldt wat in Japan Karoshi wordt genoemd, letterlijk: 'jezelf doodwerken'.




"Hier speelt iemand van een andere orde van grootte, een categorie apart. "
De Gitarist, maart 2012

"Wim is de beste die we op dit moment in Nederland hebben."
Stanley Dijkhuis

"Wat ik met vijf vingers kan, dat doet Wim met slechts 1 plectrum."
"Wim is een van Nederlands grootste gitaristen." Harry Sacksioni

"Het niveau is adembenemend." (over de gitaaravond van Wim den Herder met Stochelo Rosenberg)
De Volkskrant, 5 december 2011

"Wim is an insane guitar player."
Adam Rafferty


 
  
Wim (12 jaar) en Jan Akkerman in 'Geef Nooit Op', RTL 4 1997.